aslında hayat yormuyor da, hayata yetişme çabası yoruyor diyebiliriz bence. orada bir yerde kafasına göre akan bir hayat var ve ne olursa olsun yakalamak zorundasın. boş vermeye kalkarsan herkes tepene biniyor, buna hayatın kendisi de dahil. bir kaçsan, bir kaçabilsen her şey güzel olacak da, kaçmana da izin vermiyor.
hayttan yorulmak diye bir şey yoktur. hayatla yorulmak vardır. o senden ayrı bir şey değil. o sensin amk. adı üstünde hayat. ekrana bakıp entry yazabiliyorsan pek yorulmamış olabilirsin.
yorulmak yoğrulmaktandır. yoğrumu size kalmış.
Çabaladikca herseyin iyice sarpasardigini görmek, uğraştıkça bir arpa boyu yol alamamak, başkalarının kılını bile kipirdatmadan takır takır islerini yoluna koyduğunu görmek ve sonunda da küfür edip salmaktir. Hayatta iyi bişeyler olacaksa sen uğraşmadan da oluyor sonuç olarak. Bunu düşünüp umutlanmak en sonunda da kendine bir gül vermektir.
Temizlikci gelecekken gelememesi sonucu, annenin de hasta olmasiyla 1 yildir kullanilmayan evin temizliginin zavalli bunyeye kalmasidir. Perdeleri asmak bile baba yaslandigi icin basa kalmistir. Su genc yasimda hayattan yoruldum diye soylenir durursunuz arkasindan.
Şu an tam 16 saattir çalışıyorum. Toplamda 1,5 saat dinlenmemişimdir. Sadece yemek ve tuvalet için minimum mola şeklinde o da. Sabaha kadar da uyumam çok olası gözükmüyor. En iyi ihtimal 4:00 gibi uyuyabilirim. Hayattan çok yoruldum ama çookk!!!
Birileri tatil diye bizim sabahlara kadar çalışmamız hiç adil değil şu siktiğimin ortadoğu ülkesinde.
bizi yoran tek şey faşizm. fakat bu faşist ipneler pek erdemli, neyin ne olduğunun farkında olan tipler değil. iyi niyetli değiller herşeyden önce. varsa yoksa benim çıkarım, hizmet ettiğim falanca iktidarın çıkarı.
hayatı modernlik kisvesi altında insanı tek tip hale getiren bu sistemden ve bu sistemin yönettiği hayattan yoruldum, sıkıldım. sanki biz doğmadan yapmamız gerekenler üzerimize yüklenmiş. kimin ne istediğinin önemi yok sanki. herkes sırayı ve düzeni bozmayın aman kafasında. karakter, ruh ve düşünce sanki bir lüks gibi lanse ediliyor. çok yoruldum lan daha 24 yaşındayım hem de . ölüp gitsem diyorum, bilmiyorum...
şu anki haleti ruhiyemi tam olarak anlatmakta olan durumdur.
bi yandan havanın bunaltıcılığı, bi yandan finallerin üstüne gelmesi, bi yandan evde seni bekleyen * aile içi muhabbetler vs derken hayattan tamamiyle yorulmak, bıkmaktır efenim.
herkesin benden bir beklentisi var. o kadar umutsuz ve mutsuzum ki. bi kimsede halin ne diye sormuyor, destek olmuyor. hep talepler. aglamak istiyorum onu bile basaramiyorum. hic hayalim kalmadi bu hayatta. inanilmaz yorgunum gunlerce susmak ve uyumak istiyorum sadece. cok yordun beni hayat bu genc yasimda cok yordun.
elinizi kolunuzu kaldıramazsınız, önceden sizi mutlu eden ne varsa mutlu etmez, üzen, kıran ne varsa artık etkilemez olur. tüm gözyaşlarınız sanki vücudunuzun tüm deliklerinden fışkıracakmış gibi hissedersiniz, ama çıkması gereken yerden bile çıkmaz. kış dpresyonudur, geçer.
