yorgunluk benim genel halim. bana nasılsın diye soranlara verdiğm cevabın yorgunum demek olduğunu keşfettiğim günden beri daha bilinçli yorgunum. şu memlekette yaşayıp da yorgun olmamak mümkün mü?beden yorgunluğu dediğinden ne olacak? iki üç dinlenmeyle geçer ama aslında ben vatan yorgunuyum.gönül yorgunuyum. öğrenmek, bilmek, anlamak, anlamamış gibi yapmak, düşünmek, hissetmek, katlanmak, anlayış göstermek, görmezden gelmek, üzerinde durmamak, üzülmemiş görünmek, katlanmak,beklemek yorgunuyum. tam da artık bu memlekette hiçbir şey beni şaşırtamaz sanırken her seferinde yeniden şaşırmak yorgunuyum.
kendi dilini konusmadigin, kendi arkadaslarinin ve ailenin bulunmadigi bir yerde yasamak. insanlarin seni yeterince tanimamasi dolayisiyla sana karsi yaptiklari hatalari buyuk bir sabirla her seferinde alttan almaya cabalamak. tanidigin ve bildigin, herkesi ve her seyi ozlemek. bir anda butun aliskanliklarindan kurtulmanin gerekmesi. buyuk bir hizla yeni aliskanliklar edinmeye calismak. hayattan yorulmak.
elinizi kolunuzu kaldıramazsınız, önceden sizi mutlu eden ne varsa mutlu etmez, üzen, kıran ne varsa artık etkilemez olur. tüm gözyaşlarınız sanki vücudunuzun tüm deliklerinden fışkıracakmış gibi hissedersiniz, ama çıkması gereken yerden bile çıkmaz. kış dpresyonudur, geçer.
herkesin benden bir beklentisi var. o kadar umutsuz ve mutsuzum ki. bi kimsede halin ne diye sormuyor, destek olmuyor. hep talepler. aglamak istiyorum onu bile basaramiyorum. hic hayalim kalmadi bu hayatta. inanilmaz yorgunum gunlerce susmak ve uyumak istiyorum sadece. cok yordun beni hayat bu genc yasimda cok yordun.
şu anki haleti ruhiyemi tam olarak anlatmakta olan durumdur.
bi yandan havanın bunaltıcılığı, bi yandan finallerin üstüne gelmesi, bi yandan evde seni bekleyen * aile içi muhabbetler vs derken hayattan tamamiyle yorulmak, bıkmaktır efenim.
hayatı modernlik kisvesi altında insanı tek tip hale getiren bu sistemden ve bu sistemin yönettiği hayattan yoruldum, sıkıldım. sanki biz doğmadan yapmamız gerekenler üzerimize yüklenmiş. kimin ne istediğinin önemi yok sanki. herkes sırayı ve düzeni bozmayın aman kafasında. karakter, ruh ve düşünce sanki bir lüks gibi lanse ediliyor. çok yoruldum lan daha 24 yaşındayım hem de . ölüp gitsem diyorum, bilmiyorum...
bizi yoran tek şey faşizm. fakat bu faşist ipneler pek erdemli, neyin ne olduğunun farkında olan tipler değil. iyi niyetli değiller herşeyden önce. varsa yoksa benim çıkarım, hizmet ettiğim falanca iktidarın çıkarı.
Şu an tam 16 saattir çalışıyorum. Toplamda 1,5 saat dinlenmemişimdir. Sadece yemek ve tuvalet için minimum mola şeklinde o da. Sabaha kadar da uyumam çok olası gözükmüyor. En iyi ihtimal 4:00 gibi uyuyabilirim. Hayattan çok yoruldum ama çookk!!!
Birileri tatil diye bizim sabahlara kadar çalışmamız hiç adil değil şu siktiğimin ortadoğu ülkesinde.
Temizlikci gelecekken gelememesi sonucu, annenin de hasta olmasiyla 1 yildir kullanilmayan evin temizliginin zavalli bunyeye kalmasidir. Perdeleri asmak bile baba yaslandigi icin basa kalmistir. Su genc yasimda hayattan yoruldum diye soylenir durursunuz arkasindan.
Çabaladikca herseyin iyice sarpasardigini görmek, uğraştıkça bir arpa boyu yol alamamak, başkalarının kılını bile kipirdatmadan takır takır islerini yoluna koyduğunu görmek ve sonunda da küfür edip salmaktir. Hayatta iyi bişeyler olacaksa sen uğraşmadan da oluyor sonuç olarak. Bunu düşünüp umutlanmak en sonunda da kendine bir gül vermektir.