yalan söylemek gibi bir zorunluk hissedecek ilişki düzeyinde olmasanız bile sürekli yalan söyleme ihtiyacı duyan, insanı salak yerine koymaya çalışan, bir tek kendini akıllı zanneden embesiller.
kesinlikle ve kesinlikle abazanlar.
vurdumduymaz, umursamaz insanlar.
boş konuşan, işi gücü geyik olan insanlar.
ikiyüzlüler, işine geldiği gibi davrananlar. bencil insanlar.
burnu havada olup kendini bir şey sanan tipler.
gözünü para hırsı bürümüş, herşeyi maddiyat sanan insanlar.
evlerden ırak.
ramazan ayının ortasındaydım her zaman ki hüznümle.
elimde bir gaz lambası...
cebimde boş bir sigara paketi.
eğilip bakıyorum sigara yok...
parçalanıyorum bitiyorum
ta ki biri çıkıp da bana birşey söyleyene kadar...
ay yüzündeki ışığı bana çarpıncaya kadar koşuyorum.
yağmur yüzüme vuruyor her adımımda
yersiz yurtsuz kimsesiz sahipsiz.
iskemleye oturuyorum
pireler üstümde karnım aç, gözümden süzülense bir damla yaş.**
herhangi bir şeye körü körüne bağlı insanların olduğunu düşünen insanlar.
insanlara yobaz, gerici, faşist, gibi yakışıksız söylemlerde bulunan insanlar.
yobaz ne amk. gerici dediğin kimler. kimler faşist.
Aslında bu tipler herhangi birşeye körü körüne bağlıdır.
bu aralar susmuyorlar. hayat öyle değil, şöyle değil. yahu bırak yaşayıp görelim be adam. nirvanaya ulaşmış tavırları falan, akıl vermesin mümkünse hiç kimse.
