arkadaşımın biri bunları bil diye anlatır hep. O gittikten sonra düşünüp dururum öyle. sonra derim hep, yok ya o öyle değildir diye.
bir de bakarım ki bir zaman sonra doğruymuş bu derim. dünya böyle çirkin bir yer olamaz.
insanların çoğunun doğruyu değil işine geleni söylemesi ve yapması.
Bazen bizim için çok büyük anlam ifade eden fedakarlıklar, erdemli davranışlar başkalarının küstah kahkahalarının gerekçesi olabilir.
Sizin fedakarlıklarınızı "enayilik" olarak nitelendirebilir ukalanın biri. O an beyefendi masanın "komik çocuğu" olmak isteyip, kara mizah adı altında sizin kutsalınızla dalga geçebilir ve kızdığınızda sizi alıngan ilan edebilir. Halbuki kendisine yapılsa sizi saygısız ilan edecekti. Birileri dış görünüşünüze methiyeler düzüp sizi tavlamak isterken, sizin onu dış görünüşü sebebiyle reddetmeniz halinde sizi şekilci ilan edebilir oysaki kendisi de aynı şekilci bakış açısıyla hareket ediyordu. Demem o ki: insanlar gerçeği değil işine geleni söylüyor, yapıyor ve duymak istiyor. kendi çıkarı için ak dediğine kara diyebiliyor. Tabii ki bunu yaparken yukarıda bahsettiğim çirkin hareketlere başvuruyor. Bunları bilerek insanlarla vakit geçirmek çok zor.
