tanım: yaşanan her günün sonunda insanın hayata, ailesine, sevdiği kişiye hatta kendisine dair öğrendiklerinin tümü.
örnek: kolay vazgeçmemek ama vakti gelince vazgeçmeyi bilmek.
bir bilmece gibisin hayat, bunu öğrendim senden. ben ne zaman seni çözdüm sansam, sen aslında saw filmlerindeki gibi bir sonraki bilmecenin ipucunu veriyormuşsun bana. (bunu anladığımda o kadar çok gülmüştüm ki en sonunda delirdiğimi düşünmüşlerdi.)
yok yok delirmedim, sadece biraz daha akıllandım. seni hiçbir zaman hiç kimsenin çözemeyeceğini, sadece hakkında ileri geri konuşup atıp tutabileceğini öğrendim. öyle izliyoruz seni film gibi, dur bakalım daha neler olacak. çok heyecanlı lan!
yaşadıkça başa gelen tecrübeler sonrası kişinin kendi kendine ders çıkarması sonucu ile elde ettiği bulgulardır.
etrafta dolanan "sahte" dostlara karşı uyanık olmak gibin..
bir insan hayatindan bir sekilde ciktiysa ** bir daha hayatiniza girmesine izin vermeyin. eger degerli olsadi ya da sizi degerli bulsaydi zaten hayatinizdan hic cikmazdi ki...
- aile hariç kimse vazgeçilmez değilmiş, öğrendim.
- hayal dünyası zamanla daralırmış, öğrendim.
- geçmişe bakarak ileri adım atılmıyormuş, öğrendim.
- adı üstünde eski olan şey bir daha yeni olmuyormuş, öğrendim.
- insan bazen abartmamak şartıyla polyannacılık oynamayı bilmeliymiş, öğrendim.
- büyük konuşmamak gerekiyormuş asla, öğrendim.
- hayat sana sunulan değil, senin inşa ettiğin kadarmış, öğrendim.
- yıllarca aynı evi paylaştıkların gerçek dost olmayabilirmiş, öğrendim.
- etrafında onlarca insana derdini anlatsan bile asıl çözüm kendindeymiş, öğrendim.
- boşuna çırpındığını farketmek en acı duygulardanmış, öğrendim.
- herkesi kendin gibi sanmak aptallığın en büyük kanıtıymış, öğrendim.
- ne para, ne kariyer, ne çevre. kendin olduğun sürece mutlusundur, öğrendim.
- aşk çok matah bir şey değilmiş, öğrendim.
