“Baba, bunca sene yaşadın, bana hayata dair bir şeyler söyle; nasıl yaşamak lazım, ne yapmalıyım?” Babam, bir süre düşündükten sonra, içimi sızlatan bir cevap vermişti: “Gece yarısı ıssız bir tarladan tek başıma geçip gitmiş gibiyim
oğlum!” https://galeri.uludagsozluk.com/r/1516063/+
eğer erkenden bakkala gitmezsen poaçalar bitiyor. sabah kahvaltısında poaça yiyemiyorsun. bunu çok acı bir şekilde tecrübe edindim ve bu bende travma yarattı.
bide tahini erkenden buzdolabına koymazsan tam soğumuyor ve poaçayı ona bandığında bu yaz günü pek hoş bir tat bırakmıyor ağzında.
bunları hayatta acı deneyimlerim sonucu öğrendim ve dünya adil bir yer değil. poaça da öyle.
yaşadığın sürece yeni başlangıçlara hep hazırlıklı ol.
Fiziksel görüntüne göre seni seven ya da sevmeyen insanlardan uzak dur.
Sevgini bir Lütuf gibi sunmamayı öğren.
Alçakgönüllü olmayı bil.
Demir gibi sağlam bir kişiliğe sahip ol.
Günü bile planlamanın anlamsız olduğunu. Hatta aklına gelen bütün olasılıkları hesaba katarak da yapsan bu hayatın plan kelimesine alerjisi olduğundan aklının ucuna gelmeyecek olasılıkları koyuveriyor rutininin göbeğine. O yüzden inatlaşıp tahrik etmeye gerek yok.
- tek basina yasamayi, kimseye muhtac olmamayi ögretti.
- hasta olursun en yakinindaki insanin caresizligini gösterir.
- en cok ihtiyac duydugun ve hic ummadigin kisinin seni yüz üstü birakip gidebilecegini gösterir.
- armut piş, agzima düs olayinin olmadigini; amacina savasarak, cabalayarak ulasabilecegini ögretir.
- aslinda hayatin gecmisten günümüze kadar acimasizligini degistirmedigini, sadece biz insanlarin toz pembe gözlüklerle hayata baktigini ispatlar. öyle bir tokat atar ki; o tokat o toz pembe gözlükleri firlatip kirar. gercekle yüz yüze kalirsin.
- hayatin gercekten güzel oldugunu, mücadele esnasinda kesfetmeyi ögretir ve ufacik seylerden büyük mutluluklar duymaya baslarsin.
kisacasi; hayatin zaman oldugunu ve zamanin (hayatin) ögretici oldugunu ögrendim.
içine atmanın iyi bir şey olmadığını, açık açık konuşmanın gerekli olduğunu öğrendim. öğrendim ama uygulamada hala eksiklerim var. ve her geçen gün insan, bir şey öğrenir. insan 7'sinde ne ise 70'inde odur lafı, öğrenememekten geçiyor bence. yoksa böyle bir şey denmesi mantıksız olmalıydı aslında.
