yaşayabileceğimiz tek bir hayatımız, verilmiş tek bir şansımız varken neden kaçılır ki? kaçarak sadece kendimizi yorarken yenik düşeriz kaçtığımız hayata. mutsuzluk yoldaşımız oluverir. tadına varamadan tüketiriz hayatımızı.
olacakları bilmek ama bir türlü kabul etmemek veyahutta olmuş olan şeyleri yaşanmamış kabul etmektir. bir nevi olay eleminasyonu. bir rahatsızlıktır ayrıca.
