havaların düzelmemesi ile kronikleşmiş sıkıntılarımın arsızlıkla rahatsızlık verdiği beynim şu sıralar hiçbir şeye anlam veremez duruma gelmiştir.
bir hayatı geride bırakmanın acısını ve sıkıntısını bir çok kez yaşadım, yersiz yurtsuz vede 1-4-7 ay gibi değişik süre zarflarında bir yerde yaşamak insanda fazlası ile git gel yaratmaktadır.
yaşadığınız odayı bir taraftan benimser, bir taraftan benimseyemezsiniz, yattığınız yatak hem sizindir hemde değildir. sürekli hayatlar bırakırsınız arkanızda, 1 ay 4 ay ve 7 ay sonra bıraktığınız yerde bulmanız umuduyla.
geride bıraktığını sandığınız hayattan kaçtığınızı düşünürsünüz fakat gittiğiniz yerde yeni bir hayat sizi bekliyordur ve kaçtığınızı sandığınız hayatın yükünü de sırtınızda taşıyorsunuzdur, gün geçtikçe, bu kısır döngü devam ettikçe, yükünüz de ağırlaşır.
sevdiklerinizden uzakta, ne uğruna yaşadığınızı kestiremediğiniz bu hayatın pişmanlığı, yüreğinizi sarmaya başladığında sadece geçen zamanı pişmanlık torbanıza atarsınız ve sadece ilk ayrılışınız gelir aklınıza, mutlulukla çıktığınız o uzun yolculuğu hatırlamaya çalışırsınız.
artık ne geri dönebilirsiniz nede gittiğiniz yerde mutluluk içinde yaşayabilirsiniz, düzensiz ve hayattaki en değerli kurum olan aileden uzak yaşadıkça kalbiniz taşlaşır ve yüreğinizde merhametin kaybolduğunu hissedersiniz, artık ne insanlara olan saygınız eskisi gibidir nede hayata...
