savaşsız bir dünya kalacağı kesindir. bir erkek insan hayatını asla bir kadın kadar iyi bilemez. çünkü onlar içlerinden bir insan çıkaramazlar. o hayatın nasıl başladığını, bir insanın nasıl insan olduğunu asla gözlemleyemez ve hissedemezler. en iyi bildikleri hayat kendi dünyalarıyla sınırlıdır. bu yüzden erkekleri çıkarmak geriye insanın değerini bilen insanlardan oluşan bir toplumun kalmasını sağlar. ama bu kadar. sonrasında yine hiç hoş şeyler olmaz tabi.
çünkü cüsselerine olmasa bile hücrelerine muhtaç bu dünya.
