Yaşı başı yoktur, her daimdir.
Anneee bittiiii dediğimizi şapşik yaşlarımız da bile, ateşin yaktığını öğrenir, dersimizi alırız.
Lakin her şeyi tecrübe edemeyiz, bu imkansız.
"başkalarının hayatından ders alın. insan bütün hataları kendi yapacak kadar uzun yaşamıyor" demiş tolstoy.
Haklı mı? Bence haklı..
ileride birşeyleri yapmak için belli yaşları beklediğin değil, fazlaca geriye dönmek zorunda kalıp pişmanlık, gözden geçirme yaptığın; eski yaşlarından birinde düşündüğünün tamamen zıttını mantıklı bulduğun yaştır.
insan ne zaman ders alacağını bilemez, yaşamalıdır.
şahsen ben yaşadım. fakat hala aldığımı düşünmüyorum dersimi. beni nelerin beklediğini kim bilebilir ki?
