hayattan bikmak rutinliklerden bikmaktir ya da yasanan olumsuz seylerden bikmaktir, kim bikar ki altinda en luks araba olup yaninda top model hatunlarla gezmekten, her gece ayri bi yerde eglenmekten, para sorunu yasamamaktan, iliskilerinin her daim on numara gitmesinden, isinde basarili olup herkesin el ustunde tuttugu kisi olmaktan. o yuzden hayat guzeldir yasanan seyler ya kotudur ya da standarttir.
--spoiler--
ilgi duymuyordum. Hiçbir şeye ilgi duymuyordum. Nasıl kaçabileceğime dair hiç fikrim yoktu. Diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa. Benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki. Bende bir eksiklik vardı belki de. Mümkündü. Sık sık aşağılık duygusuna kapılırdım. Onlardan uzak olmak istiyordum. Gidecek yerim yoktu ama. intihar? Tanrım, çaba gerektiriyordu. Beş yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi.
--spoiler--
intiharı düşünmeye başlar bıkkın. kendini hayattan iyice soyutlar bir gün kesin intihar edip gideceğim diye, gel gör ki beceremez. en nihayetinde çeker bu sıkıntılı hayatı sıkıla sıkıla...
tam olarak hayattan bıkmak değildir aslında. hayatın içindeki unsurlardan bıkarsın. üzücü şeylerden, sıkıntı verici şeylerden, ondan, bundan. özellikle etrafınızda hayattan bıktırmak konusunda başarılı olan insanlar varsa en çok onlardan.
üzerime gelmeyin.
beni deli etmeyin.
ne verilecek hesabım var
ne sorulacak günahım.
bazen de öyle şeyler yaşarsınız ki deyim yerindeyse "feleğiniz şaşar". beklenmedik üzücü olaylar tüm yaşama hevesinizi alıp götürebilir. hayatta karanlıkta kalmış, el yordamıyla yolunu bulmaya çalışan birine dönersiniz.
sağımı sölümü göremez oldum.
dostu düşmanı seçemez oldum.
artık ben beni bilemez oldum.
hep umut ettiğin şeylerin asla olmayacağını anlamak çok koyar insana. yapacak işin olmadığında boşluktan, çok işin olduğunda koşuşturmadan,ondan bundan bi şekilde bunalmışsındır şu yaşına kadar.işler senin için kötü gittiğinde her şeye lanet edersin en başta kendine, olumsuz gözükür dünya üstündeki her şeyle sanki bütün evren senin üstüne geliyormuş gibi kalbin sıkışır. o duygunun ne olduğunu tanımlayamassın çoğu zaman insanlardan farklı olduğun için lanet edersin. bu tekdüze dünyada demet akalın'ın serdar ortaç'ın fanatiği olaydım kıçımda diesel üstümde d&g+göğüs kılımla yaz-kış gezeydim her kes gibin olaydım dersin.sen demessin bel ki ben diyorum.
bazende kelimeler çıkmaz dudaklarının arasından bi türlü kendini güçsüz,savunmasız hissedersin,kabuğuna kapanırsın kaybettiğin umudu şarkılarda ararsın..sonra kurduğun hayaller gelir aklına, o hayallerinden ne kadar uzakta bi hayat yaşadığını düşünürsün, artık teslim olmak istersin, anlayamamaktan bunalırsın. aşık olduğunu hatırlarsın sonra bi zamanlar bi kış günü sabaha kadar üç paket sigara içip onun evinin önünde beklediğini düşünürsün...hiç üşüdüğünü hissetmemiştin o gece oysa artık ağustos sıcağında kalbin donar vaziyette.. eskiden nası bi adam olduğunu düşünürsün, sevinçler, gurur duyduğun anlarda gelir aklına ama bıkmışsındır işte hayattan hep hayal kırıklıkları gelir sen daha bi göçersin. efkarlanmak istersin çünkü oda bi duygudur üzgünsündür bi şekilde rahatlarsın ama hiç bişi hissetmessin, hiç bi duygu yok yüreğinde ne mutluluk ne hüzün. eskiden nası bi adam olduğunu düşünürsün, o zamanlar şu yaşında nası bi adam olmak istediğini hatırlarsın. ne öyle bi adam olmuşsundur nede geleceğini görebilirsin. sen hep aynısındır ne kadar değişmeye çalışırsan çalış...sonra mutlu olmaya çalışırsın ufak şeylerin ümüğüne kadar sıkıp mutlu olmaya çalışırsın, değişik şeylerle uğraşırsın kafan dağılmaz bi türlü.en kötüsüde artık bi umudun olmayışıdır.anlarsın ki nerde ne yaparsam yapıyım beni mutlu edecek etrafımdakiler değil kendimim kendimim dersin sonra ne kadar bktan bi adam olduğunu abidik gubidik felsefelerin insanı olduğunun farkına varırsın..rahatlamassın..kazım koyuncu olmak istersin onun öldüğü yaşta ölmek ama onun gibi hatırlanmak..sevilmek istersin..özlersin sonra hep senin yanında olan tırto meseleler yüzünden kırdığın kendinden uzaklaştırdığın ama kendinden çok sevdiğim adamları özlersin.ağlamak istersin kafanı koyucak bi omuz yoktur. kendini güçsüz hissedersin ve nefret edersin bundan. ama sen kapamıştın yüreğini bi daha asla sevmiycektin bi kızı, hiç bi dostuna muhtaç olmıycaktın.. bak işte istediğin oldu.. bi daha sevemeyeceğini bilmek üzer bu kez seni. her şeyde üzüyo amına koyum seni..mizah duygunu kaybedersin bi süre sonra.. dışlanmış hissedersin..yorulmuş hissedersin..
bu renksiz dünyayı sevecek ikinci bir manyak bulamamış olmak durumu olabilir.
(bkz: aşk)
ya da..
ne uğruna? kimin uğruna? şeklinde sorular sormaya başlamaktır.
bu "relatif döngü" içinde ne bu heyecan, bu karmaşa?
modern bir doğal seleksiyon içinde olduğunu görmek aps ile "özgürlük ve demokrasi"" yollanan ülke insanlarının. ölen bebeklerin...
dünyayı kendi etrafında dönüyor sanarken aslında farketmek koskoca yeryüzünde 4 pencere bir ışıktan ibaret olduğunu.. tüm dünyanın yükünü omuzlarının merkezinde tam da omuriliğinin üzerinde hissederken hem de..
sonraki günün bir öncekinden çok kötü ya da çok iyi olmasının da üzerinde "hepsi bir ya sonunda!" demektir.
yaşama sebeplerinin bir bir yok olması, sevgili tarafından terk edilmek, parasız kalmak, öss'yi kazanamamak, sadece bedensel olarak yaşamaya devam etme başlangıcı.
gün agarirken, gözlerinizi bir an yummadiğiniz vakitlerdeki hissiyat gibi olan hissiyattir. uyusan uyuyamazsin gözlerini kapattiğin an binbir vakit ucu bucagi olmayan kopuk kopuk düsünceler arz-i endam eyler.
uyuymasan zaten bitkinlikten yasayan ölü gibisindir.
evet hayat bir zaman kelek gelmeye baslar. alinacak bütün kaleler alinmiş, bütün zaferler elde edilmiş, yeri gelmiş en hazin kayiplar verilmiş üstne bozgunlarin agababasi yasanmiş, hemen hemen hergün sahsiyetini silmek isteyenlere karşı canını dise takarak yogun bombardiman altinda golyatlar göt edilmiş. hergün kiyametler üzerine kiyametler eklenmiş.
yogun bidi bidi altinda anlamaktansa yargilamayi, ne yargilamasi düpedüz havlayanlarin ugultusu ile bir damla huzur mumla aranmiş.
nefretten çok öte iğrendiğin bir işte, içine tükürmeyeceğin kişiler ile calisirsin. ömür kanbdilinin tükenmesine hayiflanir durursun.
ugrunda savasmaya değer bir sancak yoktur. kendine yalan söylemezsin. ne için savastiğini bilmeyen bir nefer gibidir.
üstüneüstlük zihninde bütün bunlar eninde sonunda dört kolluda bitmeyecek midir sorusu yankılanir.
sorulara cevap verilmediği ve bulunmadiği vakit işte bıkkınlık baslar. aman bosverin, koy götüne rast gitsin vur sirtina rahvan gitsin.
tipik bir depresyon göstergesidir. asla gerçek değildir. beynin bozulan kimyasal dengesi kişiyi bu buhrana sürükler. tedavi edilmesse olay intiharla sonuçlanabilir. hayattan zevk almayan bir insan bundan sonra da alamayacağına kendini inandırırsa yapacağı en mantıklı şeyin intihar olduğuna karar verebilir. allah korusun.
