Bir şeyler başarmaya, hobi edinmeye, yeni insanlarla tanışmaya, yemek yapmaya, işe gitmeye hatta yaşamaya bile heves etmeme durumudur. Yalnız birinin hayatınıza dahil olması belki bu bıkkınlığı bir nebze olsun geçirir. Ya da belkide onla bile düzelmeyecek kadar geçtir, ne bileyim.
Şu hayatı katlanabilir kılacak bir kaç seyden biri karpuzdur benim icin. Sıcak bir yaz akşamı balkonda tatlı bir karpuzu kütür kütür yerken bile kendime eee diyebiliyorum. Eee sonra, yaşamak külfet mi diye sorgulama dakikaları.
Zor, operasyonu yoğun, zihnimi hep mesgul eden bir işim olmasa google da acısız intihar metodlarını aratırdım galiba.
