daha çok mutlu olmayı sağlamaktır.basit denklem ya da ters mantık yürütmek gerekirse beklenti azaldıkça hayatın karşına çıkardığı küçük bir şeyden mutlu olma ihtimalini artırmaktır.
hayattan neden bir şey bekliyoruz ki ? neden sadece bize doğru gelmesini bekliyoruz ? neden olmasını istediğimiz şeylerin olması için çabalamıyoruz ? neden çalışarak para kazanmak yerine kumar oynayarak yada iddia oynayarak kazanmak istiyoruz ? biz neden böyleyiz ?
(bkz: lanet olası zenciler)
hayatın hiçbir zaman istediğimiz gibi olmayacağını kabul etmek gerekir; lakin hayatın getirdikleri zaten bizim beklediklerimizdir. mutlu olmak için hayatın getirdiklerini sevmek gerekir.
çoğunluğun beklediklerinin gerçekleşmemesi sonucu yaptığıdır. ama mantıken hayat eğer birçok şeyi alıyorsa ve hayal kırıklığına uğratıyorsa ondan daha çok şey ummak ve istemek hakkımız sayılmaz mı? ben istiyorum açıkçası ve önceye oranla beklentilerim çok daha fazla.
tecrübelerle kabullenilmiş durumdur. yapılması gerekir.
17 yaşından 30 yaşına doğru yavaş yavaş kendiliğinden azalır zaten, bakar olmuyor en iyi beklemeyeyim der insan.
hayattan beklenti çıtasını çok yukarda tutmadan, eldekilerle mutlu olmasını bilerek, gelecekten ümitli olmak, çalışarak ve sabrederek daha iyi bir gelecek hayaliyle yaşamak.
Hayattan birşeyler beklemeyin,bekledikleriniz gelmeyecekdir.
Onun yerine kendiniz birşeyler yapın, yapabildiğiniz kadar...
Ne istiyorsanız yapın...
Ne kadar cesursanız o kadar yaşarsınız...
Ne kadar korkaksanız o kadar hayal kırıklığına uğrarsınız...
Beklemeyin yapın...
dünyaya gereken değeri vermek bizi hep mutlu hissettirir. Çünkü dünyadan beklentileri azaltmak insanı içine yani özüne döndürür. Kendi mutluluğunu içinde en doğal biçimde yaşar.
fezaya fırlatılan bir füze misali beklentilerde yolda giderken tek tek parçlara bırakır gider ardından.
her ne kadar eksilsen de kordinelerin belliyse hedefe varırsın bir şekilde.
