insanların çocukluktan beri hayallerini süsleyen, belki de hayatlarını ona veya onlara adamış, onun gibi olmak isteyen, hayali veya gerçek kişilerdir bu kahramanlar.
benim kahramanım her zaman babam olmuştur. herkesin babası gibidir belki ama benim kahramanımdır kendileri. eşek kadar oldum hala kahramanımdır. dede olucam ileride hala kahramanım olacak. onun gibi olamayacağım belki de. o ki;
iş yerinde kötü bir şey olur eve girdiğinde yüzü güler.
bir sıkıntısını bize belli etmez.
bu yaşıma kadar sevgi gösterisinde bulunmada bana ama o her gece gelip üstümü örtmesi ve bir öpücük kondurup utanarak hemen gitmesi beni benden alan en büyük özelliğidir.
evet küçükken dayak yedim herkes gibi. hemde çok. iyiki de dövmüş kahramanım beni. belki de dövmese bu kadar iyi bir yerlerde olamazdım.
hala çocuk muamelesi yapıp beni sinir küpü etsede hep aynı kahramandır gözümün önünde.
telefonla konuşurken bir keresinde bana;
- hadi oğlum, öptüm seni seviyorum.
dedikten hemen sonra telefonu suratıma kapatması yüzümde anlamsız tebessüm oluşturdu **
