eskiden çözemezdim. son yıllarda farkettim ki çoğunun sebebi benim. ne zaman ki kendimden kaynaklandığını kabul ettim çözmeye başladım. insanları oldukları gibi kabullenmeye, daha hoşgörülü olmaya, başedemediğim şeyleri kabullenmeye çalıştım. böyle hayat daha kolay oluyor. aslında kendinle kurduğun ilişki nasılsa hayatında öyle oluyor. kendini sevmezseniz, kimse sizi sevmiyor. kendinizi sevin. kişisel gelişim kitabı tadında oldu ama gerçekten tek çözüm bu.
hayattaki sorunlarım çok spesifik ve benim hükmedemeyeceğim için. başlarda zeka ve beyni mi kullanarak çözmeye çalıştım olmadı. sonra kurnazlık ve kaba kuvveti denedim bu bariz işe yaradı ama biyere kadar ve yapıma uymuyor. baktım sorunlar çözmeye çalıştıkça daha beter oluyor. artık gülüp geçiyor umursamıyorum. sabretsemde, inansamda olmuyor bazı şeyler kader heralde.
Geçen aylar çevremdekilere sorarak çözmeye çalışıyordum. Bu başkalarına danışarak bazı kararlar aldım ancak bu kararların gerçekten benim için iyi mi kötü mü olduğunu tam bilemiyorum. Çünkü denememenin ve tavsiyelere uymanın içimde bıraktığı bir eksiklik düşüncesi, bir adım atamamazlık da söz konusu.
Şu sıralar sorunlarımı tespit etmeye çalışıyorum, kendimi kaptırabileceğim birşeyler izliyorum ancak istediğim süreç içerisinde bırakıyorum. Ruh halimi olumsuz etkileyebilecek ekstrem şeylere çok girmiyorum, alkol az alıyorum ya da almıyorum.
Öyle çok da iyi şekilde mücadele edemiyorum. Bazen kendi hayatımın değersizliğini düşünüyorum. Hadi hayırlısı. : )
hayattaki çoğu sorunlarım zaman aşımına uğradığı için çözümsüz olarak kalıyor. yani şöyle, eskiden çözüldüğünü sanırdım. meğersem zaman aşımına uğruyormuş.
Tavsiye niteliğinde cevaplar arayan bir soru cümlesi.
Her sorun birbirinden farklı öneme ve farklı psikolojik etkilere sahip olduğuna göre, öncelikle bu sorunların çözümünün tek bir yönteme bağlı kalarak mümkün olmadığını vurgulayarak başlayabiliriz sorunlarımızı çözmeye.
Çözüm diye kabullendiğiniz her sonuç her zaman olumlu olmamakla birlikte, size göre çözüm niteliği taşısa da, bazen sizi rahatlatmayan ve aslında çözüm yerine sorun yaratan sonuçlar doğurabilir.
iyi gitmeyen bir ilişkiniz var diyelim, çözülemeyen bazı sorunlar var.
Kimine göre ilişkiyi bitirmek sorunu kökten çözme niteliği taşırken, bu kararın ardından yaşadığınız üzüntü siz sorunun kaynağını hayatınızdan çıkardığınızı düşünürken beraberinde yeni bir sorun getirecektir.
Yahut aynı sorunları işyerinizde yaşıyorsunuz, kimse de sizi silah zoruyla tutmuyor.
işi o an bırakabilirsiniz, bu en net çözümdür. Ancak işi o an bırakmanın doğuracağı sonuçlar, her bireyin içinde bulunduğu mevcut koşullara göre farklılık gösterecektir.
Dolayısıyla "ya bırak gitsin, ne uğraşıyorsun, ben olsam bir dakika durmam" şeklinde verilecek bir tavsiye, sorunu yaşayan kişiden ziyade tavsiyeyi veren kişinin yaşadığı mevcut koşulların yahut psikolojinin verdiği rahatlıkla size sunulan ve sizin için aslında gerçek bir çözüm niteliği taşımayan sözde bir çözüm tavsiyesidir.
Diyelim ki işsizsiniz, güzelce okudunuz, okulunuzu bitirdiniz ancak istediğiniz işi bulamıyorsunuz.
A kişisinin "o kadar okudun, şimdi bu maaşa mı çalışacaksın, boşver iş bulana kadar bekle" sözü mü, B kişisinin "olmuyorsa en azından istediğin işi bulana kadar farklı bir işte çalış, boş durmak hem maddi hem de psikolojik olarak seni olumsuz etkiliyor" sözü mü gerçek bir çözümdür?
Açıkçası bunun yanıtı sorunu yaşayan kişide saklıdır, dolayısıyla sorunları her zaman şu şekilde çözerim şeklinde bir yaklaşım bana göre çok doğru olmayacaktır.
Ne sorunlar yokmuş gibi yaşamak, ne de sürekli sorunları zihnimizde canlı tutarak, günlük yaşamımızı etkileyecek derecede onlara bağımlı kalarak yaşamak doğru değildir.
Dolayısıyla sorunları çözerken, tek bir yönteme bağlı kalarak, kendi koşullarımızı ve kararlarımızın doğurduğu sonuçların bizi ne derece etkileyeceğini bilmemize rağmen tekdüze bir sonuçlandırma yöntemine bağlı kalmaktansa, bazen birbirinin aynı olan iki sorunun dahi aynı yöntemle çözülemeyeceğini bilerek, her soruna münferit bir çözüm yöntemiyle yaklaşmak en doğrusu olacaktır.
içeriği sizi kalmış..
ister halının altına süpürün, ister görmezden gelin, ister kestirip atın, ister sonuna kadar uğraşın
Ama her sorunu aynı tarzda çözmeye kalkmayın.
kalkmayın ki sorun çözdüm derken başınıza daha büyük sorunlar açmayın.
Çözemiyorum. Matematik problemlerinden tut, sıkıca bağlanmış poşetlere kadar hiçbir şeyi çözemiyorum. Evet çözme özürlüyüm.
Bazen hayatımdaki sorunları düşünüyorum. Bana zarar veren şeylerden vazgeçemeyişimi, aynı hataları tekrar tekrar yapışımı, başarısızlıklarımı, değersizlik duygumu, başkalarına şevkatle yaklaşırken kendime karşı acımasız oluşumu, içimdeki bitmek bilmeyen öfkeyi...
Bunları yaşamayı ben seçmedim ki. Kendimi suçlamanın işleri daha da kötü bir hale getireceğini bildiğim halde yine de vazgeçemiyorum. Hayattaki sorunların kişinin kendine şans verip, barışmasıyla birlikte çözülebileceğini düşünüyorum. Ben yapamadım ama umarım sizler yaparsınız.
Soruna bağlı. Kimisini inceldiği yerden kopsun deyip o anda hertürlü riski alarak çözüyorum.
Kimisini zamana bırakıp sabırla çözüyorum. Zaman hallediyor.
