Tek şeye indirgenemez. Şu an aklıma bizi kadın başına okutan aslan yürekli anam geldi.
Sağlık çok önemlidir. Huzur da, aile, başarılı bir hayat, mesleğini sevmek sürekli yeni şeyler öğrenmek çok önemli. iyi bir eş seçmek de önemli.
Kitap okumak da öyle.
1982 yılı Gazi Üniversitesi Basın Yayın Yüksek Okulu’nda 2. sınıf öğrencileri Türkiye Ekonomisi dersinin hocasını bekliyor. Sınıf ögrencilerinin gürültü patırtısıyla sallanırken sert görünümlü hoca kapıda beliriyor. içeriye kızgın bir bakış atıp kürsüye geçiyor. Tebeşirle tahtaya kocaman bir (1) rakami çiziyor. “Bakın” diyor. “Bu kişiliktir. Hayatta sahip olabileceğiniz en değerli şey. ” Sonra (1)’in yanına bir (0) koyuyor:
“Bu başarıdır. Başarılı bir kişilik (1)’i (10) yapar”.
Bir (0) daha koyuyor. “Bu tecrübedir. (10) iken (100) olursunuz”
Sıfırlar böyle uzayıp gidiyor: Yetenek… Disiplin… Sevgi…
Eklenen her yeni (0)’in kişiliği 10 kat zenginleştirdiğini anlatıyor hoca… Sonra eline silgiyi alip en bastaki (1)’i siliyor. Geriye bir sürü sıfır kaliyor. VE hoca yorumu patlatıyor.
sensin guzel kardesim, sensin. islamda da, diger butun inanclarda da kanun onunde de her koyun kendi bacagindan asilir. o yuzden sen ne istiyosan o onemlidir.
Yemin ederim bu hayattaki tek önemli şey anne baba. Kimsen kalmadığında, etrafındaki herkes seni çıkarlarına göre itip kalktığında, insanlar seni kolayca hayatlarından çıkarabildiklerinde bunun değerini anlıyorsun. Bir tek onlar seni koşulsuz seviyormuş. Keşke hayat bana bunu bu şekilde öğretmeseydi..
Hayatta tek bir şey önemli olmamalı bence. En önemli diye nitelemek imkansız hatta. Ne kadar paran olursa olsun sağlık gidince fayda etmez ne kadar da sağlıklı olursan da ol paran olmayınca tırtsın. O yüzden değerleri iyi belirlememiz gerekir. Mesela sevgi, sadakat, para, sağlık, huzur, güven, dost başlıca değerlerdir.
Hangi canlı için olduğu belirtilmesi gereken başka bir başlık. Mesele insan ise;
(bkz: maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi)
Bütün bunlar aşılırsa kişisel görüşüm müzik olur.
