Bu akşam telefonum çaldı, sigarayı bırakıp uzandım telefona. Nasılsın dedi heyecanlı ve korku halinde. iyiyim dedim. Haberin var mı dedi. Neyden? Dedim. X abinin oğlu öldü dedi. Nasıl ya dedim o daha 3 yaşında değil, nasıl oldu dedim. Kalp krizi dedi.
Şuan bursadayım. Allah anne babasına sabır versin. Ben bugün koca adamın bacaklarının tutmadığını izledim. Bi annenin sürekli bayıldığını izledim. Ben bunu gördüm ya, hiçbir acı / dert umrumda değil artık.
Hayattaki en kötü duygu evladını kaybetmekmiş bunu izledim.
Annenin, babanin, kardesinin veya sevdigin akraba-arkadasinin caninin yandigina sahit olup hicbir sey yapamamaktir.
Düsmanimin basina bile vermesin; öyle acitir cani.
Kelimelere dökemediğin duygudur.
Bir şey değişsin istersin ama neden rahatsız olduğunu neyin değişmesini istediğini bilemezsin ya. Tam o durumdayım ve kimse beni anlamıyor çünkü anlatamıyorum. Dünyanın her yerine seyahat etmek ve kalkıp su içmeye üşenmek arasında bi yerlerdeyim.
