World of Warcraft oynarken hayatımın aşkıyla tanışıp isveç'e taşınmam, çift vatandaş olmam, sevdiğim kadından bir çocuğumun olması sonrasında ise çok iyi bir grupta seçmeler sonrası gitarist olmam sanırım. Bu kadar.
edibüdü;
Hayır tabii ki de Muhammed Suiçmez değilim akü. Adamın grubu zaten yıllar önce dağıldı. Bir daha da bir araya gelmeleri imkansız.
Gta vice city'de helikopter görevini ilk seferde geçmek. Bilgisayarda cebelleşen kuzenime ver bakayım bi de ben deneyim demiştim geçtim bilgisayarın karşısına. Son 12 saniye kala son bombayı da yerleştirdim ama nasıl heyecanlıyım o helikopterin pervanelerini o işçilerin götüne sokacaktım eğer geçemeseydim. Ama korkulan olmadı ve görevi anlımın akıyla geçtim. Hayatımdaki en büyük başarının bu olması da ayrı bir trajedi.
kızım. gerçekten her insan kendi evladını sever. canının parçasıdır ama ben kızıma bakmaya doyamıyorum. gözlerimi alamıyorum. nefeslerini sayıyorum. mesailer ızdırabım oldu sırf onu göremediğim için. şu anda bile içimde bir şeylerin hem kıpırdadığını hem de acıdığını hissediyorum onu ve yokluğunu düşünürken. zekası, becerisi, konuşmasının düzgünlüğü, herşeyi kendisine hayranlığımı kat be kat arttırıyor her gün.
Yakın arkadaşlarımla arkadaş olmam. Arkadaş seçimimle övünüyorum ve onlarla arkadaş olabildiğim için kendimle de gurur duyuyorum zira onlar da çevrelerinde herkesi tutmazlar.
