insanın kendisini şu kocaman dünya da yalnız hissettiği andır. Başka bir açıdan büyük edebiyat adamı cemal süreya gayet iyi özetlemiştir iki satırla, "ölüm geliyor aklıma bir ağacın gövdesine sarılıyorum."
hani sınavın son dakikasında millet basına toplanır ya kopya vermek için.
her kafadan bir ses cıkar, sunu düzel sunu düzelt diye.
hangi birini yazacagını bilemezsin sonra hoca gelir kagıdı alır.
hani böyle karşındakine çok güvenirsin ya sonra duyarsın ki arkandan seni incitecek şeyler söylemiş. sonra konuşmazsın onunla biter bütün ilşkiniz. bir anda çıkar karşına yabancı gibi bakarsınız birbirinize uzaklaşınca arkanıza bakarsınız ki o da size bakıyordur. he işte o an en berbat andır.
banyodan sonra yeni çorap giyince, bornozunu asmak için banyoya girip ıslak zemine basarsınya. kaçıp gidesim geliyor o zaman buralardan, öyle efkarlanıyorum
Sevgiliyle tartışır da bir süre sessizliğe gömülürsün, özlediğin ve özlendiğini düşündüğün anda alır eline telefonu bir mesaj atarsın. beklersin ya uzun uzun.. -Hayatımda biri var, beni rahatsız etme.
keşkelerimizin olduğu an.
Sevdiklerimizi kaybettiğimiz an.
Hayal kırıklığına uğradığımız an.
Sevdiğimizden az sevildiğimiz an.
Kaybolduğumuz ve nereye gideceğimizi bilemediğimiz an.
Ağlamak isteyip de tek bir göz yaşı dökemediğimiz an.
Kendimiz olmayı beceremediğimiz an.
Unutulduğumuz halde unutamadığımız an.
