ekstrem sporlar sanırım. paraşütle atlama, rafting, bungee jumping. şu an bile nefesim daraldı. yapana saçma bi öfke duyuyorum üstelik. aşko ben lunaparklardaki o gondol mu ne var ya, onlara bile asla binemedim. bir minder, koltuk minderi benden daha eğlenceli bir çocukluk geçirmiştir. inanılmaz korkarım böyle şeylerden. hayati risk barındıran hiçbir eğlence ve sporda asla yokum. şınav asla çekmem. çünkü yüzüm yere çarpabilir. squat yaparken bile elimden gelse vasiyetimi yazacağım. tedbirimi o kadar yüksek bir hassasiyetle alıyorum ki kullandığım ekipmanlarla afat çalışabilir. kullandığım bütün barlarda pedler vardır. bençte bile. dizliklerimi belli aralıklarla değiştiririm. dikişlerini kontrol ederim. ölüm ya da sakatlanma riski varsa ben yokum. güzel güzel yaşayalım. adrenalinin köpeği olmaya ne gerek var.
Geçtiğimiz pazar gününe kadar Brokoli yemem diyordum. Gördüm ki yeterince ikna edici bir sebep olduğunda tabularımı yıkabiliyormuşum. Büyük konuşmamak lazım.
