başlığa bakınca olur mu lan öyle şey hayat sevgiliden ibaret değil ki diyesi geliyor insanın. taa ki durup kendini düşünene kadar. sen farkında olmadan hayatının merkezine yerleşiyor sevgili sıfatlı insan. mutluluk da mutsuzluk da ona bağlanıyor ister istemez.
mutsuzluğa bi sebep aramaktan ileri gelir. kişi sevgilisiz ise, mutsuzluğunun sebebini sevgilisi olmamasına bağlar. eğer sevgilisi var ve mutsuz ise paraya, arabası olmamasına bağlar. ve buna benzer şeyler.. bu bir kısır döngüdür aslında, insanoğlu doyumsuzdur ve mutlu olmayı bilmez.
Bazen hayatı görememektir. Bazen de kişinin gerçeğidir.
Mutlu olmayı sevgiliye bağlayabilirsin ama "hayatta mutlu olmayı x'e bağlamak" iddialı bir şeydir. "Hayatta mutsuz olmayı y'ye bağlamak" kadar iddialıdır. içinde mutlu ve mutsuz olunacak çok fazla şey barındıran koca bir hayattan bahsediyoruz.
Tek bir şeye odaklandığında acın da hüznün de o "tek şey" oluverir. Geride kalanları göremezsin. Tehlikeli bir iştir.
