Gayet basittir: sonucunu, istencin dışında hiçbir şeyin belirleyemeceği şeyleri istemek. Yani istememek. Mutluluk arzulanana varmak değil, arzulamamaktan geçer.
2 yıldır üzerine çalıştığım ve sonunda bulduğum formüldür.
Beklentisizlik. Evet, beklentisizlik.
Neleri bekleriz?
Aşık olmayı, hayatına girmesini istediğin o kişiyi, çok para kazanmayı, zengin olmayı, emeklerinin karşılığını görmeyi, takdir edilmeyi, ilişkin varsa ondan ilgi ve sevgi beklemeyi bırakacaksın.
istediğimiz şeylerin gerçekleşmesi, planlı olmak, güzel haberler almak. beklentisizlik insanı mutlu etmez bence ama hiçbir şeyi fazla abartmayarak ve de küçümsemeyerek mutlu olabiliriz. net olunca da insan daha mutlu olabilir. ölçülü olmak.
Mesela ben hep korktum, çekindim, tırnaklarımı kemirdim hatta. ya mutlu olursam da sonra daha fazla üzülürsem diye… ne zaman çok gülsem hep çok ağladım çünkü! -çok garip, bu sadece annemin kuruntusu değilmiş.- ve sonuçta yine mutlu olamadım… demek ki bazı şeyler korkunca yoluna girmiyormuş…
