tek nedeni tüm sonların ölüm ile bitmesidir. ölümün olduğu yerde hiçbir son mutlu değildir. zaten mutluluk da anlık bir şeydir.
mutlu olmak için tüketilen hayatlara yapılan en büyük kahpeliktir ölüm. kişi yıllarca mutlu bir hayat geçirmek için çalışıp, çabalayıp sonunda ölüm gelip kapıyı çalınca "ben böyle hayatın amına koyayım" diyerek gitmek zorunda kalır.
sadece ölümün bir son değil de aslında her şeye yeni başlanıldığını bilenler mutlu bir son ile bitirirler hayatı. ölümden korkan hiçbir insan aslında hiç mutlu olmamıştır.
ölümün olması şahane bir şeydir. herşeyin bir niyaheti vardır ve olmalıdır. insan beyninin yüzde bilmenebikbikibuk kullanıyor zırvalarınıda hiç anlamadım. ne yüzdesi ne lobu..? tamamını kullanmak nedir ki veyahut ?
sonsuzluk mu?
ölüm mü?
ölünce her şey aynıdır.her şey! ve ölüm adildir, ve öyle tahmin ediyorumki yaşamaktan daha kolaydır.
