amaçsız bırakılan insandır. hatta amaçsız bırakıldığını da söyleyebilecek kadar terbiyesizdir.
misal ben.. ha yat ta ki amaçlarımının yanı sıra misyonum ve vizyonum da var lan. böle yazdırdım eteğimin önüne arkasına. bana bakan neden doğdumu, kıçıma bakan gelecek planlarımı görüyor bir nevi yürüyen şirket yakın zamanda alnıma da a.ş. dövmesi yaptırıcam o olacak.
en çok özendiğim insan mdeli , hayatımın kalanını hiçbir şey yapmadan, sıfır sorumlulukla , sadece yaşamam için gereken temel şeylere vakit harcayarak geçirip temiz beyaz çarşaflar serili bir yatakta ölmek isterim , hatta uykumda ölmek , o derece tembel yani...
hayatta hicbir amacı olmayan insan eninde sonunda hayatın biteceginin farkında olan insandır.boş heveslere,fazla hırslara kapılmaz ne de olsa sonuç sıfırdır ,haz almaya değmez diyerek herseyi akısına bırakandır;tartışılır.ama yine de yaşmaya değer.
amacı olan fakat gerçekleştirmek için hiçbir çaba göstermediğinden dışarıdan hayattan beklentisi yokmuş gibi gözüken insandır. hedefine ulaşmak için orta vadeli bir plan yapması gerektiğinin farkında değildir. sadece carpe diem modunda skrotal torbayı serip yatarlar.
ikinci bir ihtimalle depresyonda olan insandır. atlatana kadar amaçsız, hedefsiz, hayattan bezgin bir insan görünümü çizerler.
Mutlaka hiçbir bünye tamamen amaçsız değildir. Yemek, içmek, boşaltım yapmak hep birer amaç olarak görülebilir, insanın kendini duygusal ve fiziksel olarak tatmin etmesi de bir amaç olarak görülebilir.
Fakat bu konularda genellikle söz konusu olan, daha uzun vadeli, biraz düşünsel amaçlardır; mesela çocuk sahibi olup onlara iyi bir baba olmak, iyi bir kariyer, zengin olmak, 30 bin kadınla yatmak, kendini beli düşüncelere vermek, kendi idealindeki insana yaklaşmak, ünlü olmak vs vs.
Çoğu insan bunların en azından birini çok tutkulu olmasa da ister, fakat bir de bunların hiçbirini istemeyen, amaçlamayan bünyeler vardır.
Bu ve bu benzeri amaçlar, bazıları için uğraşmayıp kaybedilmesinden üzüntü duyulmayacak kadar değersizdir. Kişilerin kendi varlıkları bütün evrene bakılacak olursa son derece önemsizdir, zaten evrenin bile herhangi bir amacı yokken aptal bir organzimanın neden kendine bir amaç yüklemesi beklensin ki?
Bu bünyeler genellikle kendini hayatın akışına bırakır, maksimum düzensizlik minimum hareket düşüncesiyle hareket ederler. Hayat bu kişileri mutlaka bir noktaya getirir ve kesinlikle çok başarılı olamazlar.
"hayata olan en yüksek sevginiz umudunuza olan sevginiz olsun ve en yüksek ümidiniz, en yüksek hayat düsünceniz olsun"
böyle buyuruyor zerdust
ki dogruda buyuruyor amaca ne hacet dünyada bulunma gayesi aşktır gerisi boştur
olurken sıfatınızın ne oldugunun ne onemi varki , bi amac ugruna omru heba etmeyede
aslolan asktır , gerisi gereksizlikler silsilesidir
boyle buyurdu kıvırcıkoğlan
amacı olmayan insan yoktur, amacını yönlendirememiş insan vardır. hala hayatta olduğuna göre, hedeflerini motor nöronlara bırakmıştır. acıkınca yemek yer, ihtiyaç hasıl olduğunda tuvalete gider, uykusu gelince kıvrılacak yer arar. homo erectus ile homo sapiens arasında bir yerde yer alır.
bildiğimiz insan amaçsız olmaz. en fazla ailesinin, sevgilisinin, arkadaşlarının dikkatini çekmeye çalışıyordur.
