parayla kockaca bir ev alabilirsin; icinde seninle birlikte yasayabilecek yakinlarin yoksa neye yarar.
parayla en lüks arabalara binebilirsin; onu kullanacak bacaklarin ellrin yoksa neye yarar.
parayla en güzel kizlarla/erkeklerle beraber olabilirsin; kalplerinde gercek sevgi yoksa neye yarar.
parayla ziyafetten ziyafete kosabilirsin; gönlünce yemek yiyebilecek kadar sağlikli degilsen neye yarar.
parayla en pahali giysileri giyebilirsin; karsinda salinacagin yar olmadiktan sonra neye yarar.
parayla o bar senin bu bar benim gezip eglenebilirsin; simsacik sohbetlerin yoksa neye yarar.
parayla istemedigin kadar arkadas edinebilirsin; iki cay icip dertlesemeyecegin dostlarin olmadiktan sonra neye yarar...
not: para tabii ki yasamimizdaki en önemli gereksinimlerden bir tanesidir ama manevi degerlerin karsisinda da bir hictir...
zenginin mutsuzluğunun sebebi, fakirin ise umudunun temeli olan sözdür. nitekim bu sözle zenginler param var ama mutlu değilim düşüncesini belirtirken fakirler de pararm yok ama mutluyum imajını verirler.
