benim için, bir kanser araştırma merkezi kurup, ona babamın adını vermektir.
2009 yılının şubatı'nda pankreas kanseri aldı, bu dünyada benim için en çok şey yapmış adamı. bu işi yaptığım gün bu dünyadaki misyonum biter. geri kalan tıraştır..
iki güneşli bir gezegende gölgelerimden kısa olanın peşine takılıp yeni bir dünyanın gizemine hafif yerçekimli adımlarımla, tıpkı yerçekimine kapılmayan hayallerime uzanır gibi uzanmak.
yer olimpiyat stadyumu. stadyumun ortasında konser için hazırlanmış güzel bir dekor. tribünler tıklım tıklım dolu. protokolde rte, k,k,k, gn. kur. bşk. ,dz.k.k., hv. k.k. arkamda orkestra, orkestranın yanında rahibeler ve ben hallelujah'ı okuyorum.
babam hakkında ileri geri konuşanların ağzına 14lüyü boşaltmak. Şimdilik gökyüzüne boşaltıyorum çekirdekleri; mavinin ne suçu var, kuşlar niye tedirgin olsun ki yeryüzünde kahpe çocuğu doluyken!
onun gözlerinin içine bakarken ellerini tutabilmektir. ardından boğaza karşı uzun uzun konuşmadan, sadece sarılarak düşüncelere dalmak. evet keşke gerçek olabilseydi, keşke keşke...
Rahmetli dedemle karşılıklı bir kadeh rakı içebilmek. Balkonda oturur limonlu salatalık ile her gün bir kadeh rakı içerdi. Çok erken gitti, 7 yaşındaydım. Onu daha fazla hatırlayabilmek için sahip olduğum her şeyi verebilirim.
