biri ile diyolog kurmaya çalışmaktan artık ısınmış, hararet yapacak kıvama gelmeme rağmen, karşımdakinin kaçamak cevaplarla sorularımı hiç yanıtlamaması ve buna rağmen benimle konuşmayı da kesmemesidir.
ulan deli oluyorum arkadaş, köpürüyorum, konuşmayacaksan siktirip gidebilirsin, hiç laf etmem de, bu tür tipleri konuşturmak için verilen çaba bana çok fazla geliyor. bence konuşmayı yanlış falan anlamışlar.
O ağzına sıçtgımın kafesinde 2 yıl sonra karşılasınca hic yer yokmuş gibi gelip yan masama oturması. Yetmezmis gibi yanındaki paçozu elleyip öpmesi. Kıskanıcam sandı fakat kusmak üzere olduğumu göremedi. Ömrümde ondan fazla iğrenc birini tanımadım tanıyamam da herhalde.
Ergen bir çocuğun küçük bir kıza tecavüz etmeye kalkması. Hiç unutmadım ve belki de ilk defa birine o kadar fazla kin besledim. Herkes normale dönerken ben onu her gördüğümde midem bulanır öfkelenirim. Aile her zamanki gibi kızın adı çıkmasın diye sakladilar. Bi tek komşular yani biz duyduk. Kaç yazı yazdım bu olaydan sonra.
Ailen yuzunden yanlis seçimler yapmak zorunda kalmak, hayatta en ama en cok kin besledigimdir, bu yüzden bazen aileyi dinlememek gerek hedeflerinize ulaşmakta butun engelleri aşın bu aileniz olsa bile.
