aptallıktır, ama sorun bunun bilincine varamamak değil, tanıdığımız aptallığa kendimiz için bile engel olamamakta. çünkü bazen bazı anlar o kadar güzel ki insan inanmak istiyor. çünkü anlık da olsa birden her şey o kadar rengarenk gözüküyor ki sanki biz de o renklerden biriymişiz gibi. aslında tek bir gerçek var, o da koca evrende minnacık bir nokta oluşumuz. yine de insanın bir şeylere anlam yükleyip "bunun için yaşıyorum" diyebilmesi güzel ama, çünkü biz mutlu olmazsak sevdiklerimiz de olamaz. böylelikle nokta bile olsak yalnız olmayız.
Kesinlikle sadece acı verir. Keşke insan hiçbir şeyi umursamadan tüm değerlerden bağımısız kendi benliğini yaşasa. Ben yine de zamanla, acı çektikçe insanın törpülenip artık umursamama eşiğine geleceğine inanıyorum.
bu önemsenilen şeyler "aşk" "dostluk" etc. size sadece acı verir. bu acı günden güne daha da büyür ve sonunda hayatınıza ve yaşantınıza küfür etmenize neden olur.
