hayatımızdaki insanları kimi zaman isteyerek, kimi zamansa mecburen silmektir. hepimizin bu hayatta ara sıra yaptığı şeylerden biridir bu.
bazen gece otururken, yalnız kaldığımızda düşünürken teker teker hatırlarız uzaklaştırdıklarımızı. sayılarının azlığını veya çokluğunu düşünürüz. bazılarımız ne çok şey yaşadığını düşünür. bazıları kendine kızar. belki o kişileri hayatımızdan çıkardığımız için mutluyuzdur. kendimizi tebrik ederiz.
ama bazen istemeden hayatımızdan çıkarmak zorunda kaldığımız kişiler gelir aklımıza. her hatırladığımızda içimizdeki ateş büyür. o kişileri hayatımızdan çıkarmasaydık neler olabileceğini düşünürüz. kendimize kızarız. hızımızı alamayıp evi dağıtırız. bağırırız...
yıllar önce bırakıp gitmek zorunda kaldığınız bazı insanlar veya tek bir insandır bu kişi. onun da sizi düşünüp düşünmediğini merak edersiniz. elinizde ona ulaşmak için bazı yollar varsa, o yolları kullanıp kullanmamak arasında gidip gelirsiniz.
kimi zaman durum bu kadar duygusal değildir. hayatınızdaki insanların üstlerine sifon çekmek, unutmak sizin için rutin bir şeyse pek düşünmezsiniz. haklı taraflarınızın varlığını düşünürsünüz. belki haklısınızdır, belki de değilsinizdir. ama herkes hayatında bu durumu bir kere de olsa yaşayacaktır.
