Herkes bencil, yalancı ve saftır.
Bencildir çünkü bir anne bile olsa hayatının bir noktasında önce kendisini düşünecektir.
Yalancıdır çünkü bencil olabilmek için yalan söyleyecektir ve kendisini savunacaktır.
Saftır çünkü kimse her şeyi eksiksiz düşünecek kapasitede değildir, zaafları olacak ve onun bundan haberi bile olmayacaktır. Diğer her şey yalandır, iyilik ve güzellik öğretilerine inanmamak gerekir, kimseye güvenmemek gerekir.
genellikle kişinin kendisinin yaşayarak öğrendiği bilgilerdir. örneğin; kimse kişinin kendisi gibi değil, herkes birbirinden çok farklı, iyi insan dediklerimiz kötü, kötü dediklerimiz iyi çıkabilmektedir.
aslında insanın ömrünün son anına kadar bile bu konuda ahkam kesmemesi gerekir. belki ömrünün son anı hayatta öğrendiği en önemli şeydir. ve doğrudan ziyade gerçektir...
