hayata dair verilecek kararların iyi olması için temennide bulunmaktır.
27 yaşında diş hekimi olan bir zatın, askerlik sonrası verdiği evlilik kararıyla birlikte kafasındaki milyon tane soruya bir soru da kendi inisiyatifiyle katabilmesi, onun kendine eziyetlerinin belki de en nüktedan olanıydı. tüm bu evlilik kara bulutlarının altında kendi o çocuksu heyecanı kaybolmasın ve belki de bu evlilik fikrinden kafasında biraz olsun uzaklaşabilmek için doktora yapmak istemeseydi tüm olan. o kadar da mantık dahilinde olmamasına rağmen. ne para alacağı ne de çalışmak için zaman kalacak bir durum olmamasına rağmen evlilik kararı alıp eş adayının yoğun desteğine maruz kalmasına rağmen hala gururuna yediremediği belli noktalar da yok değildi aslında. zorluk belki de ilk adıydı. ama çırpınışlar boşa değmez umarım.
