La salle tiyatrosunun girişindeki yazı herşeyi anlatıyor bence 'THEATRE IS A MIRROR OF THE SOCIAL CULTURE' yani tiyatro sosyal kültürün bir aynasıdır.
ülkemize baktığım zaman hatta başlığa yazılanlara baktığım zaman şunu rahatça anlayabiliyorum gerçektende her toplum layık olduğu gibi yönetiliyor tıpkı türkiye gibi.
tiyatroda bir sanat neticede ve bundan bireysel olarak hoşlanılmamasını anlayabiliyorum fakat 'gitsem nolcak,nesi kültürmüş orda takılıyolar öyle' gibi cahilce yorumları anlayamıyorum.dünyaya bir bakın kardeşim,gelişmiş ülkeler niye gelişmiş,bugün niye onların dillerini öğrenmek için kıçımızı yırtıyoruz bunları bir anlayın yada daha basiti ülkelerin sahip oldukarı sanat evlerinin,tiyatro salonlarının,kültür merkezlerinin sayılarıyla onların gelişmişlik düzeyleri arasındaki doğru orantıyı kavramayı çalışın.
farkındalığı yüksek olmayan insandır.
(bkz: epik tiyatro)
eğitilmemis insandır, eksik insandır evet; ama bunun farkında dahi olmadığından mutludur da. hangisi iyidir, tartışılır; tartışılmaktadır da.
(bkz: cehalet mutluluktur)
keyfi eylemdir, ya da yakınlarında tiyatro salonu yoktur belki; kişiye göre değişir...
bir çok tiyatro eseri "okudum", fakat sadece çocuk tiyatrolarına gitmişliğim var ilkokulda iken; onun dışında ne "tiyatroya gidelim hadi" diyen bir arkadaşım oldu, ne de ben birisine teklif ettim -lisedeki müsamere kolunda rol aldığım oyunları saymazsak...
bunun nedeni tiyatro nun "popüler bir hobi" olmaması sanırım; ülkemizde tiyatrolara olan ilgi gün geçtikçe azalıyor, "sinema" gibi, yahut "dizi" gibi ilgi çekici gelmiyor insanlara sanırım; ya da "her zaman denildiği gibi", "sistem bizi buna yönlendiriyor"...
biz de buna seyirci kalıyoruz; zira "tiyatroyu yaşatalım" gibi idealist bir tutum sergileyebilecek bir insan değilim, tiyatroya olan "yabancılığımla"...
tabi "hayatımda bir kez olsun sağlam bir tiyatro izlemek" isteseydim; shakespeare in herhangi bir oyununu seçerdim; ki onları da beyaz perdeye aktarıyorlar...
