genellikle bu tipleri hiç kavga etmemis tipler olarak da bu kirli dunyandan soyutlayabılıriz, onlara masallar okuyabılıriz, el altindan incili midye vereceğimize pamuk helva alabiliriz.
herkesi dövebileceğini düşünen insanların çoğunun girdiği grup. ota boka ahkam keser, atıp tutar ve olası bir diklenme karşısında da tırsıp kalması kuvvetle muhtemeldir.
bazıları ise, hemen gaza gelirler, telefona sarılırlar ama aslında o kadar tırsaktır ki, gizli numaradan ararlar, sert konuşunca isimlerini bile söyleyemezler. telefonda kem küm diyip duyduğu küfürleri yutmak zorunda kalırlar...
baskasının yumruğunu yemeyen kendi yumruğunu demir bilirmiş gibi bir söz de vardır böyle insanlar için.*
muhtemelen hiç dayak yemediği için kendini, vurduğunu indiren, herkül tarzında birşey zannediyodur. bu davranışlar malesef ki acı gerçekle yüzleştirir insanı.*
(bkz: başkasının yumruğunu yemeyen kendi yumruğunu balyoz sanarmış)
heryeri bağdat caddesi, nişantaşı, ankara 7. cadde falan sanan insan tipidir. bu tip arkadaşlar o habitat hayatında mutlu mesut yaşarken kimler ne dayaklar yiyordur kimbilir.
sadece bir tokatla da olsa mutlaka bir sekilde dayak yemis insandir, yalan söylüyordur.eger gercekten yememisse de bir an önce yemelidir ki cok simarmasin.
ota boka karışmayıp, her şeye tamam demiş.
ömrü hayatında hiç kaşınmamış,
bi kenarda süs biberi gibi yetişmiş insanımsı olması muhtemelsede, ben ısrarla;
doğduktan sonra hemşireden yediği şaplağı galiba kimse hatırlayamadı. bir rivayete göre hemşirenin avuç içiyle attığı tokat kıçın eğrilik yarıçapında önemli bir etken.
(bkz: ajdar anık) kesinlikle yememiştir. şöyle sağlamından söğüt ağacından yapılmış sopayı alacaksın her kemiğini kıracaksın. bir daha bak bakalım şaklabanlık yapıyor mu.
ilk kotegi yedigi an dunyanin ne menem bi yer oldugunu kavramaya ba$layacak insan.
yok eger ki ben cok dayak attim ama hic yemedim diyorsa; bi siktir git denilip, dogru soyledigi ihtimalini goz onune alip ko$arak yanindan uzakla$ilmasi gereken insandir.
bu kişiler dayaktan önce(d.ö) ve dayaktan sonra(d.s) diye hayatlarını sınıflandırabilirler.dayak yemden önce hamur gibi olurlar dayak yedikten sonra tas fırın ekmegi gibi olurlar.
