günlük yaşamımızda sıradan olan herşeydir hayat. nedir bunlar işimiz okulumuz evimiz arkadaşımız ekmek aldığımız bakkal, bindiğimiz otobüs yani kısaca alabildigine herşeyimizdir. ve bunların içinde yoğrulan benliklerimizin verdiği tepkilerdir. küfürdür kısacası...
günlük olaylar ülke gündemi magazin programları herbiri bir küfür gibidir suratımızda patlayan. çocuğunu terkedip parayı görünce geri gelen parayı alınca tekrar terkeden anne, aynı anda 2-3 kızı birden idare etiğini goğsünü kabartarak anlatan çakal, yolda yere tüküren hödük, otel yapmak için ağacları kesen godoş, işyerinde mesai arkadaşının altını oyan kalleş,kadının çantasını çarpıp kaçan gaspçı, durduk yere yalan söyleyen sevgili...* günlük hayat içersinde bunlar gibi insan ilişkileri ardına saklanarak kamufle olmuş bütün detaylar birer. küfürdür aslında tribunden sahada oynayan futbolcuya edilen küfürlerden katre farklı değildir hiçbiri.
kalabalıkların içinde sıkışmış olan yaşamlarımızın tepki vermeyişi ilgisiz kalışı yüzünden gittikçe yoğunlaşan ana-avrat küfürlerden farksızdır hepsi. bir koşuşurturmaca içinde sadece bazen dönüpte "allah belanızı versin" bile demek yetebilecekken suskun kalarak küfüre ortak olumuşuzdur çoğunlukla. hatta kendimiz bizzat küfür etmişizdir. en terbiyelimiz soyutlamıştır kendini hayattan izole olmuştur kalabılkarın içinde. peşimist yaftası yemiştir.
velhasıl-ı kelam iliklerimize kadar işlemiştir küfür her anımıza dahil olmuştur masumane yalanlarla beraber.
