her insan gencliginin verdigi heyecan ile baskaldirir, elestiriye acik degildir, idealleri vardir. yasamin diger insanlarin farkinda olmadigi kadar cekici, tilsimli yanlarini bildigini sanir. bir level ileride yasayan insanlarin kani donmus tek duze bir hayata nasil demir attiklarina anlam veremez..
anlam veremez kendi yukledigi anlamlari ile hayatin henuz onu ciddiye almadigi bir devrede yasar.
gelecekte onu bekleyen bir cok olaya macera gozuyle bakar, gelecek onun icin bilinmeyene acilan zevkli kapilardir.
bir heyecan tasir bir seyler olacaktir hep onun icin. hayat bastan demo verdigi kadar ilk levellarinda da heyecan verir. her level da heyecan artar.
birer birer heyecanlari yitirdigimizde artik bize zevk veren yasamim yerine devamli problem sunan bir tepsidir hayat artik. insanlara yonelik uretilen bir cok teknoloji bu heyecani bir an olsun ust seviyede tutmak icindir. ancak bu sekilde paralar da alinir insanlardan.. insan da doyumsuzdur.
bir sure sikildinmi alirsin bir digital seni bir ay idare eder...sonra baska ugraslar.
bazi teknik direktorler heyecani hatta amator ruhun verdigi o ihtirasli anlarini tekrar yasamak icin kucuk klupleri calistirirlar. cunku heyecan olmadan yasanmaz hayat, zevk vermez. bu heyecan cesiti lunaparklardaki kamikaze tripleri yada paragliding gibi hobyler degildir!
yapilan ve uretilenden zevk duymak, bitirmekten uzulse de haz almak bir ressam gibi..
is ortaminda ise size heyecan veren bir ekipte yer almak.
evlenmek, cocuk sahibi olmak.. yanliz aradaki ince nokta hayattan zevk almak veya insanin doyumsuzlugu degil. heyecan duymaktir.
yitirildiginde ise vaadetseler gormedigim bir beldeyi en guzel sevdicegi ne cikar heyecan olmadiktan sonra.
