bir konferans salonunda, epey kalabalık bir toplulugun önünde ezbere okudugun bir şiirin asla hatırlayamayacagına kanaat getirdigin mısrasını unuttugun anda mastikayı söylemeye başlamaktır.
en az ezbere okudugun şiirin hatırda kalan kısmı kadar da kıymetlidir hayat.
en az epey kalabalık bir topluluğun önünde mastikayı söyleyip oynamak kadar da keyiflidir hayatı tiye almak.
bir nevi emergency exit.
