Günümüz insanının adına monotonluk diyeceği eylemdir.
Tek düze bir yaşam şekli, günlük yaşanan olayların hep aynı olması durumudur.
Bazı insanlar için saat sekiz akşam sekiz iş başı yapmak, eve gelmek yemek yemek, televizyon izlemek , *, uyumak ve haftanın her günü bu olayları tekrarlamaktır. *
Sıradanlık bir seçimdir:
Kimilerimiz bu sıradanlığı kabulleniriz, içimize öyle bir işlemiştir ki sıradanlık etrafımızdaki insanlar bize göre uygunsuz işler yaptığında yadırgarız.Toplum olarak zaten hep eleştirmeye meğilliyizdir ya ,insanları anlamaya çalışmayız.
Hayatının 30 senesini aynı eşle geçirmiş bir erkek bir gün uyanır ben boşanacağım der, hepimiz kötü gözlerle ona bakarız, küçümseriz , yadırgarız.Belki geç te olsa hayatının sonbaharında hayatını tekrarlamak istemiyordur bunun farkına varmak bile istemeyiz, cevaplarına kulak tıkarız.
Ya da hayatında size hep dürüst davranan bir insan, bir gün size bir yalan söyler, onu asla affetmeyiz ; çünkü kafamıza öyle yerleşmiştir o, hayatında her vakit aynı haraketleri yapacaktır ve hep doğruları söylemeye mahkumdur.
Hepimiz bir piyesi varmışçasına ezbere yaşıyoruz hayatı, kendimize etrafımızdakilere rol yapıyoruz, gizleniyoruz, maskeler takıyoruz sonrada hayatımdan sıkıldım diye feryat ediyoruz.Farkında değilmiyiz ki, aslında biz kendi seçimlerimizi yaşıyoruz.
Ben sıradan bir hayat istemiyorum diyorsanız, hadi çıkarın artık maskelerinizi ve rol yapmayı bırakın, kendi piyesinizi kendiniz yazın ve içinde içinizdeki sizi oynayın...
