buyuk ihtimalle istanbul'da yasayan insandır, gunde ortalama 1 bucuk saat gidiş ve 1 bucuk saat donus olmak uzere 3 saatini otobuste gecirdigi dusunulurse ve bunu sadece haftaici uyguladıgını varsayarsak haftada 15, yılda 780 saat eder, bu da bu insanın yılda 32 gununu istisnasız otobuste gecmektedir, yazıktır gunahtır
not : yardımlarından dolayı fthe tesekkurlerimi sunarım
edit : ayrıca otobus soforu olunması durumunda da bu insan modeline dahil olnacaktır
ankara'da oturupta günü birlik kırıkkale üniversitesine gidip gelen öğrenciler,bu tür insan modeline iyi bir örnektirler.misal bu durumdaki bir arkadaşımın lafı;
- hayatımın yolunu yaptım olm !
insanı ilerleyen yıllarda psikopat ya da ruh hastası yapabilecek eylem. ilerleyen safhalarda arkalara ilerlemeyenleri doğrama kapı önünde bekleyenleri o kapıya sıkıştırma gibi planlar kurmaya başlarsınız.
alışma sürecinin ardından nerelerde rahat yolculuk geçirilebileceğigibi konuların öğrenilebileceği, fakat öğrenene kadar işkence aleti gibi gelen bir yaratığın içinde kaderlerini bekleyen insancıklar
yıllarca aynı otobüse binmekten , şoför ve muavinle kankalık müessesine erişmiş insan formatıdır. Bu insanımız her otobüse bindiğinde ilk günkü heyecanı taşır , şoför bıyık altı güler ve gözlerini kapatıp kafasını hafiten sallayarak "hoşgeldin" mesajı verir. Muavin bunca yılın kankalığına mahsuben bilet-para teatisi sırasında kıyak geçmezse dombilidir.
öğrenci olduğu ve istanbul da öğrenim hayatını sürdürdüğü için bilimum taksici ve otobüsçüyle akraba olan, hayatının en verimli dönemini bu tip yerlerde geçiren insanın bitmez çilesidir...***
kişi acıbadem de oturuyor,bahçelievler de okuyorsa (bkz: marmara üniversitesi bahçelievler kampüsü) ve en sık gittiği mekanlar taksim,ortaköy ve mecidiyeköy taraflarında ise,kişinin üzerine yakıştırılabilecek en uygun sıfatlardan biridir.
istanbul avrupa yakasında oturup **** marmara üniversitesi göztepe kampüsünde okuyan öğrenci insanıdır. sabahın ilk ışıklarıyla kalkıp ilk otobüse binmek suretiyle eminönü'ne gelinir. vapura binilir ve kadıköyde inip minibüsle kampüse gidilir. bir başka güzergaha göre ise yine ilk otobüsle aksaraya gelinir. mecidiyeköy otobüslerine binilir. mecidiyeköyden otobüse binilerek kampüse varılır.
hayatı trenlerde geçenden daha az şanssız, hayatı deniz otobüslerinde geçenden daha şanssız insan.
hayatı toplu taşıma aracında geçen insan her daim şanssızdır.
- hanım yenibosna'da ben ineyimde iki ekmek alayım, kahvaltı yapalım
- tamam bey kuleli'den de oğlan binecekti zaten. ben çayı koyuyorum bu arada
- ha bende arabanın yağını koyayım bak iyi hatırlattın.
