insanlığın son on bin yılda nereden nereye geldiğine alıcı gözle bakan herhangi bir kimsedir.
hala umutsuz olanlar varsa eğer, eklesinler kendilerini bu tarihe, aslında nasıl bir türün parçası olduklarının resmini hayal etsinler, bilinen evrendeki diğer varoluş biçimlerinin sıkışmışlığı ile insanı ve ufkunu karşılaştırsınlar. umutsuzluğun kaynakları en nihayetinde çaresizliktir, yokluk hissidir, dışarıda kalmış olma duygusudur. ham demiri uçuran insanın engin yolculuğunda yaşanan tökezlemelerden umutsuzluk duygusu elde edilmez.
umut olmadan hayatın da sürdürülemeyeceğinin ayırdına varmış insandır.
zira hayatın anlamı ve belki de amacı, yıkılıp yıkılıp tekrar ayağa kalkmak, gerektiğinde küllerinden tekrar doğabilmektir.
