sevdanızın, gülünüzün sizi bırakıp gittiği, yitik kaldığınız, yarıma denk düştüğünüz,
fakir fukaralığın diz boyu olduğu, tavuk döner yemekten bıktığınız,
köprü üstlerinde arkadaşlarınızla dans edip yaşamak için çabaladığınız,
kaldırımda 3-5 arkadaş toplanıp cep telefonunuza yüklediğiniz arbesk-rap damar parçaları dinlerken yoldan geçenlerden "kıro" temalı bakışları yediğiniz,
tek eğlenceniz olan küçük banyonuzda betonun üzerine basıp kırılmış aynada saçlarınızı jöleyle tepeye diktikten sonra yanınızdan geçen güzel bayanların "apaçi" damgasını duyduğunuz,
bir hayatta yaşamak için kendinizce bulduğunuz nedenlerdir.
"yarın güneş doğacak. her şeye inat yarın güneş doğacak amk!" gibi. doğacak ve façalarımızı, yaralarımızı tamir edecek belki de. umut bir sebepten başka bir şey değilmiş be ağabey!
