hayattaki herşey insanın bakış ve görüş açısıyla dramatikleşir, ya da dramatizmini kaybeder. her an , her zaman yalnızdır insan zaten.
"alternatif" insan onun bittiğini düşündüğü anda biter. ama alternatif insan o bitti sanıyor diye tükenmez. insanın arzuları vardır, ve ulaşmak istediği neticeleri vardır, bu "neticelendirme" yi başaramamasını başarısızlık olarak addeder.
hayat sonuçta allah´ın insanın önüne koyduğu "yemek tabağı" gibi birşeydir. senin yapabileceğin en iyi şey "tabağın bitene kadar" yemeğini yemektir.
ilk başarı "elindekiyle yetinmek" ikincisi "elindekini geliştirmek" tir. esas başarısızlık, karamsar olmaktır. ama karamsarlık şartlar yüzünden olmaz. insan kendisi karamsardır, şartlar yüzünden değil.
ölmediğin sürece herşey değişebilir. herşey. tutunacak dal her zaman vardır. ne demişler - hayatta ölümden başka herşeye alternatif vardır. bir tek ölümün alternatifi yoktur.
Her şey bitmiştir sizce, kimseniz kalmamıştır, nefes bile alacak gücünüzün olmadığına inandığınız, sanki tüm insanların size düşman olduğunu düşündüğünüz garip bir ruh halidir. Göğsünüz sıkışır, ölsem de kurtulsam dersiniz. Ama her zaman birine ihtiyacınız yoktur insan ne kadar da yalnız yaşayamasa da kendine yetebilmelidir.
