bedenin çalışmasının hayatla bağlantısını koparma durumu.
mesela hayallerimin, hedeflerimin gerçekleşmediği, mutsuzluğumun bitmesine dair umut olmayan bir saçmalığa maruz kalıyorum.
acı çekmeyeceğimi bilsem hayatıma son verecek bir ruh halindeyim. neden bu saçmalığa maruz kalmak zorunda olduğumu anlamıyorum.
Allahım benden ne istiyorsun ?
Misal bu akşam yargı dizisindeki başsavcının durumunda kalan biri adaleti yanıltıp görevini lekeleyecek durumda kaldığında, çıkış yeri kalmadıysa adaletin tecellisi için bir ihtimal bu yolu seçebilir. Japonların yaptığı gibi. Ya da dağa çıkıp izini de kaybettirebilir.
Bu gibi durumlar dışında olayları fazla büyüttüğünü fark etse iyi olur.canı veren alır. Haddi aşmamak lazım.
Zaten hayallerden, hedeflerden, güzel kadınlardan uzakta geçirdiğin, öfkene hakim olamadığın gibi öfkenin artık sana hakim olduğu, sıkıcı ve içe sinen umutların olmadığı her hayat ruhen sona ermiş, bedenen ve formalite icabı devam etmektedir.
içe sinen ve anlamlı gelişmeler olmadıkça intihar hep kafamın bir yerinde duracak. O aptal iyimserliğe bir türlü ulaşamıyorum. Ne kadar zorlasam da sahte ve faydasız geliyor. Ne yapacağım bilemiyorum. Tavsiyeler de hep aynı ve faydasız, duymak istemiyorum.
Bir şeyler bitti sanki. Hissedemiyorum.
Sadece bedeninin hayati değerlerini bitirerek değil, istedikleri gerçekleşmeyen, hayallerine kavuşamayan, kendini sevmek için haklı bir nedeni olmayan her insanın hayatının sonuna kadar zaman geçsin diye oyalanarak gerçekleştirdiği aktivite. Bu saçmalık ve anlamsızlık dolu dünya ve hayattan nefret ediyorum. Ne intihar edebiliyorsun ne istediklerini gerçekleştirebiliyorsun. Üstüne üstlük her şey çözülür sanan ukala dümbelekleri tavsiye veriyor.
Cidden sıktı bu hayat artık. Üstelik yarın yine aynı saçmalığa uyanacağım. Bıktım.
Değersiz, üzgün hisseden, yaşı ilerlemiş, hayallerine kavuşmamış birinin zihnine diğer insanlardan daha sık gelebilecek düşünce.
Şahsen hayatı son zamanlarda içine sinmeyen biri olarak bu düşünce aklıma son zamanlarda daha sık geliyor ve canımı çok sıkıyor. Direneceğim, inşallah faydası olur.
hayalsiz, coşkusuz, aşksız, sekssiz, heyecansız, anlam boşluklarıyla yaşamak da bir nevi hayata son noktayı koymak, değersizlik hissiyle yaşama içgüdüsünü yerine getirmektir. çoğu şeye anlam veremiyorum.
mütefekkir salih mirzabeyoğlu'nun ''insan -erkek ve kadın'' adlı eserindeki ibareler öğüt niteliği taşır ve insana ayna tutar.
aksi halde insanın nefsine yahut şeytana uyması an meselesi olup ölmeyi bayılmak zannetme yanılgısına düşer insan-ki fenalık olur sonra!
bitti sanırken yeniden başlamak....
''umutsuz bir durumla karşılaştığımız, değiştirilemeyecek bir kederle yüzyüze geldiğimiz zaman bile hayatta bir mana bulabileceğimizi asla unutmayalım.''
Uçsuz bucaksız bir kısır döngünün vazgeçilmez halkası. inancından ve sevdiklerinden ötürü hayatına son veremiyorsun ama hayallerini gerçekleştirip hayattan keyif de alamıyorsun. Bitmeyen bir kısır döngüdür bu.
