Bütün varlığınızın yorulduğunu hissetmektir. Her şey geride kalır, sevdiğiniz ve değer verdiğiniz her şeye ulaşmanız zorlaştıkça kalbiniz de yorulur. Kalp ağrısı artık hiç çekilmeyecek seviyeye geldiğinde bir el beklersiniz, tutmak ve hayata sarılmak için. Ve bazen bu el o kadar uzakta kalır ki, tutmak için uzandıkça daha da batarsınız bataklığın iğrenç suyuna.
Hayat müşterektir derler. Azizim, azizlerim, bu kesinlikle yalan. Çünkü insanlar hiçbir zaman sizin onlara karşı davrandığınız gibi davranmayacak ve bu durum bataklığa daha da gömülmenize neden olur. Bataklık sizi çektikçe siz çabalarsınız ve tüm çabalar daha da derine çeker.
Tek umudunuz yakınınızda bulunan aileniz ise ve aileniz Size hiçbir şekilde inanmazsa Bataklık artık en derin yerinden vurur sizi. Tökezlemek budur işte dostlarım. Bataklık içinde nefes nefese kalmaktır. Ve sizi bu andan itibaren kurtaracak kişi, ömrünüzü vermenizi hak edecek biridir.
Benim elimden tutup da yukarı çekmeye çalışan birisi var şimdi, bakalım ne kadar tutabilecek kirli ellerimi? Belki de kayıp gideceğim en derine, hiçbir haber veremeden, bir kez olsun sarılmadan, işte o zaman dostlarım bilin ki hayat müşterek değildir.
