Hayata karşı gelebilmek için hayatın dışında olmak gerekir. içinde olduğun ve seni sarmalayan hayata ne kadar karşı gelebilirsin?
Ben geceye karşıyım de,
ben güneşe karşıyım de,
ne fayda?
olmayan şeydir. hayata karşı gelememek aslında daha yerinde olurmuş. hayat nedir, dünya üzerinde yaşadığın belli bir zaman dilimi ya da o zaman dilimindeki herşey değil midir?. sen tüm bunlara karşı gelinebileceğini mi sanırsın. sanmakta kalırsın sadece, işte o zaman intiharın eşiğindesindir.
en iyisi hayat seni ne kadar zorlarsa, sana ne kadar sataşırsa boyun eğmektir. düzen böyle işler. sen ona boyun eğersen o da sana ara sıra hediyeler vermekten birşey kaybetmeyeceğini düşünecektir zaten.
hayatın karşısında durmaktır . onunla yüzleşmek . rüzgarın yönünü küçücük insan bedeniyle önünde durarak inancıyla deiştirmeye çalışmaktır . çoğu rüzgara kapılıp gider . ama gururuyla , tecrübeleriyle ve yüreğiyle . işte biz onlardanız dostlar . yenildik , saksıdaki çiçek kadar yalnızız artık .
