güzeller. çevrelerinde bir dediklerini iki etmeyecek erkekler de var. arabaların ön koltuklarında,plazaların üst katlarında, göbekli adamların yatlarında, steril hayatın kollarında. bazen mecburen aynı uçağa ya da deniz otobüsüne binerken görüyorum, yakından görebilme şansını yakalıyorum. ciltleri çok güzel. dudaklarını eme eme morartmak isteği geliyor bir ara. bir el uzanıyor hemen pahalı saatli bir bilek, tutuyor götürüyor kızı. gerçek dünyaya dönüyorum sonra. içinde benim de olduğum, şu yaşadığımız dünyaya. sonra şok dalgasını atlatacak limanlı cümleler geliyor. ruh yok bunlarda, birisiyle birlikte olursun, sonra senden iyisine gider, hiç bulaşma boşver. sevgiden de anlamazlar zaten. hayatın içine de karışamazlar. annenin elini öpmez mesela. u-uraşma.
ama sırp kızları bunlardan daha güzeller, bikiniyle sokakta gezebiliyor, parkta mini eteğiyle paten kayabiliyor, sokakbaşında, gittiğin cafede, okulda yan sırada, heryerde görebilirsin, hatta onlarla aşk da yaşayabilirsin, kitap okuyup, güzel müzikler dinleyip, akıllı akıllı herşeyden konuşabiliyorlar da üstelik.
benim ülkemde neden böyle bir sosyal hayatı paylaşamıyorum akranım kızlarla. neden hayat ve dünya hakkında konuşup, laflamıyor, plaja kızlı erkekli grup halinde gidip eğlenmiyoruz? zaman; neden bu ülkede mahalle baskısı ve politika askısı yüzünden seke seke ilerliyor. neden gizli gizli sevişiyoruz?
-hmm, çok amele ve kıro var sokakta, bu dediklerin ütopya olmaz. taksimde tecavüz ederler mazallah.
biliyorum, gayet iyi biliyorum. benimkisi biraz serzeniş. zaten şurda ne kaldı, 60-70 sene sonra hiçbirimiz burda olmayacağız. vakit geçiyor işte.
