umutsuzluk, özellikle senin akranın olan, diğer insanların, senin istediğin şeyleri yaşayınca, kendine, ister istemez böyle bir hissi getirdiğin durumdur. sanıyorsun ki, aslında benim yaşamam gereken şeyleri, başkaları yaşıyor. ama yok öyle bir şey. insan gerçekten isteyince, olmayacak şeyleri istemek dışında, elde etmesi yönünde, o uğurda gidersen bir sonuca varıyorsun. sonucun getirisi, olumlu da olabilir olumsuz da. o ayrı.
Bazı şeylerin önemini sonradan anlamaktır. Şu anki aklım olsa diyerek kurulan her cümlemde yaşıyorum bu hissi. Eğer bugün birçok şeye geç kalmışsam, bu benim kafasızlığımdandır. Asıl zekilik, çocukken geleceğini planlamakmış meğer. Bunu bile şimdi anladım. Ne kadar acı verici. Artık bir işime yaramıyor. Gün olur da çocuk sahibi olursam onlara aynısını yaşatmamak için elimden geleni yapacağım. Sonradan pişman olmasınlar. istediklerini yaşama şansını onlara vermek istiyorum. ( büyüklerin eskiden bize dediği gibi: ben yaşayamadım çocuklarım yaşasın.)
