Bu akşam gayet sıradan bi şekilde en yakın arkadaşımla dışarı çıktık. Sevgilisine bi şey almamış dedi çiçekçiye gidelim bi orkide alayım, indik çarşıya.
Neyse bizim çiçekçilerin sokağına gittik tabii her yer açık hepsi de kalabalık girdik birine bakıyoruz arkadaş pembe alıcakmış renk falan bakmaya başladı kapının hemen girişinde de bi tane bülbül var ben zaten bayılırım kuşlara başladım onla oynamaya bi o ötüyor bi ben ona öpücük atıyorum öyle oynuyoruz bu güzelim kuşla arkadaş da bakınıyo falan.
Ben böyle gülerken, öpücük atarken içeriden bi ses duydum abi 25 liralık çiçek yapar mısın diye bakın 20 değil 30 değil yani beşi de zordan veriyor belli jantta gidiyor belki ucuz gözükmesin istiyor belki kendince en iyisini almaya çalışıyor bilemem ama ses tonu da bi kırıktı o an yirmibeş.
Ya ne bileyim böyle bi dokundu bana lise zamanlarım falan hatrıma geldi. Çok bilirim yürüyerek eve döndüğümü, param yok diye kız arkadaşımla çıkmadığımı, borçla harçla hediye falan aldığımı. Belki bunlar yakaladı beni bu gece o an.
O çocuk da benim geçtiğim yollarda şu an zordur bilirim. Gönlü güzel ama eminim.
ailem hep beraber uzungol'de balık keyfi yaparken ben isyerindeyim. umarım akşama banada getirip pişirirler. yoksa hem 4oo tl verip hem aç kalacağım. çocuklardan ümidim yokta hatundan var. o unutmaz zannederim.
Avcılar'da kışın sokakta yatan suriyelileri görüyordum. Içlerinden birisinin o kış günü çorapları bile yoktu. benim tir tir titrediğim bir havada o çorabı bile olmadan orada yatıp kalkıyordu. Avcılar'a uzun zamandır gitmedim. Suriyeliler hâlâ oradalar mi bilmiyorum. Allah kimseyi açta açıkta bırakmasın.
