umudum var her şeye, umudum var her şeyi yapmaya ve bu hayatı yeniden yaşamaya.... diye başlayan
her seferinde hayata yeni bir sayfa açıp, yapacaklarına karar verip, hiç birisini yapmadan hayatın seni sürüklediği yere giderken, tökezlediğin anda tekrar yeni bir sayfa açmak ve döngünün böyle devam etmesi sonucu yeni sayfaları da hiç başlamadan bitirmek. yeni sayfa açmaya umudu kalmamak.
ancak geçmişini unutan insanların yapabileceği eylemdir.hafızasını kaybedenler dısında kimsenın yapamayacagı iştir.geçmiş unutulmaz hep kalır bir yerlerde.hayata beyaz bir sayfa açtım diyenlere bakmayın bariz kendıni kandırıyorlardır.
hayata yeni bir sayfa açmakya da hayata temiz bir sayfa açmakkalıplara eski günlerde yaşadığı şeylerden pişmanlık duyan, mutszuluğundan kurtulup yeni ve mutlu bir hayta adım atabilmek için kararlar almış insanevladının sarfettiği cümlelerdir. böyle bir karar verebilmek her ne kadar güzel ve gaza getirici olsa da açılan sayfaları sürekli kirletip eskisinden de beter hale getirdikten sonra anlamsız olan eylemdir.
mühim olan yeni bir sayfa açabilmek değil, mühim olan açtığın sayfayı düzgün kullanabilmek *
hayatını oro.pu feracesi gibi rengarenk bir defter haline getirenlerin bu renk cümbüşünden sıkılmaları ile başlayan olaylar silsilesidir, lakin bu işin sonu yoktur.
hayatı anı defteri sanmaktır.hiçbir zaman o sayfa bembeyaz olmaz.geçmişten kalan küçük griliklerde olsa izler vardır mutlaka.insan geçmişsiz yaşayamaz ya da tamamen unutamaz.
