''bir acaip derde düştüm herkes gider karına''
bugün buldum bugün yerim, hak kerimdir yarına
zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına
rizkimi veren huda dir kula minnet eylemem''
bugünün uyku halindeki toplumunu görünce 17. yy'ın pek de tanımadığımız tasavvuf şairi kul nesimi'nin nüktedan ve bugünün türkiye'sine ''cuk'' diye oturan beyiti bundan 400 yıl önce bile insanların hayatı ve toplumsal olayları daha çok önemseyip söz söyleme çabasında olduklarını bana hatırlatıp, şaşırmama neden olur.
ayşe arman'ların, ayşe özyılmazel'lerin yazar sayıldığı, düşünen bir kaç kelaynak benzeri yazarında susturulmuş olması da aslında medeniyet dediğimiz şeyin gerçekten ''tek dişi kalmış canavar'' olduğunun kanıtıdır.
