yaşadığı olumsuzluklardan bıkmış insanların ortak cümlesidir, "hayat yavaş gel ne olur"; çünkü hayat her daim acımasızca gelir o insanın üstüne üstüne, nefret bulutları çelikten oklarıyla saldırır o insana, o insanın en ummadığı anlarda..
hayatı dalgalı seyreden insanlardan bahsetmiyoruz o ayrı bir mevzu, ayrı bir başlık konusu, bu hayat hep kötüdür ama hep kötü, bir insanın hayatı hep kötü gider mi? evet gider... bu insanlara biz kendi aramızda kadersiz, zavallı insan, ah vah, ehem pehem, kem küm deriz, çünkü hayat bizler için kolaydır, o insan gibi sikilmedik bir kulağımızın arkası kalmamıştır!..
fildişi kulelerde yaşayanlar için hele o kadar kolaydır ki bu insanlar hakkında yorum yapması, sanki kast hayatı yaşıyormuşuz ve bu insanlar parya imişler gibi, içlerinden "ben bu insanlara sümüğümü atmam", dışarıdan sırf gösteriş için, "ben şu insanların hayrına bilmem kaç bin euro bağışta bulunuyorum", derler; halbuki, ne kadar sefildir böyle insanlar, ne kadar aşağılık...
Gelgelelim bu hayatın yüksek hızda çaptığı insanlara... Bu insanlar... Nasıl desem... bu insanlar çok yakındır bana, o yüzden yorum yapabiliyorum tüm gönül rahatlığıyla, bu insanlar hayatın hep boş tarafındadırlar, bir yaz günü -30 derece ile donarlar, bir kış günü -60 dereceyle ölür ölür dirilirler, baharları yoktur bu insanların, hep boş beleşe yaşıyormuş gibi görünseler de aslında çok büyük bir hayat mücadelesi içinde hayatlarını kazanma yarışındadırlar.
bir rüzgar çarpar enselerine, öyle şiddetli ve bayıltıcı çarpar ki vicdanları titreten bir sesle " hayat yavaş gel n'oolur! ", der bizim kadersiz, ondan sonra bir aslan bağırır kulaklarını sağır edercesine kulaklarının dibinde, ısırmaya hazır, saygı duruşunda, bizim zavallı der, " hayat..yavaş gel ne olur! ", sonra bir yarasa kanını emer, yerine zehrini zerk eder iliklerine kadar, şaftı kayar zavallı der bütün çaresizliğiyle yere düşmüş, " hayat! yavaş gel n'ooooluuurr! "... bu böyle devam eder gider...
sonrası mı? yoldan geçerken bir sürü evsiz insan görüyorsunuz, hiç denediniz mi onlara sonrasını sormayı?.. Bence bir gün deneyin, sonrasını ben değil onlar anlatsınlar...
